روز چهارم
لیوان‌های یک‌بار مصرف کاغذی قابل بازیافت نیستن چون یک لایه‌ی بسیار نازک پلاستیک به دیواره‌ی داخلی‌شون چسبیده تا بتونن بدون این‌که سوراخ بشن مایعات رو در خودشون نگه دارن. حتی لیوان‌های قابل کمپوست هم به‌ندرت کمپوست می‌شن چون این کار به امکانات و شرایط بسیار ویژه‌ای نیاز داره که اغلب فراهم نیست. از طرف دیگه اغلب با زباله‌های تر قاطی می‌شن و به‌ندرت به فرآیند کامپوست می‌رسن.
چاره چیه؟!
از کافه‌چی درخواست کن چای و قهوه رو در لیوان شیشه‌ای و سرامیکی بیاره برات. اگر می‌‌خوای قهوه، چای یا هر نوشیدنی دیگری رو بیرون‌بر بگیری، لیوان در دار خودت رو ببر و از کافه‌چی درخواست کن اون رو پر کنه. برای پیک‌نیک هم می‌شه لیوان‌های ملامین رو جایگزن لیوان یک‌بار مصرف کرد. و اما برای مهمونی‌ها و دورِهمی‌ها، چاره‌ای نیست جز قبول زحمت شستن لیوان‌های بلور! ولی قبول کنید که نوشیدنی در لیوان بلور و سرامیک بیشتر می‌چسبه!
دوست دارید یک قدم فراتر بذارید؟
با دوستان و همکاران و خانواده و شاگردان‌تون درباره‌ی افسانه‌ی قابل بازیافت بودن لیوان‌های کاغذی صحبت کنید.
متن اینفوگرافی برای افراد دارای معلولیت بینایی:
چای توی لیوان واقعی بیشتر نمی‌چسبه؟