مرجع: Edutopia
نویسنده: Whitney Walker
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۵
مدت مطالعه: حدود ۹ دقیقه
هر بار که رستوران را باز می‌کنند، منو هم تغییر می‌کند و غذاهای مخصوص حسابی متنوع‌اند؛ از سوپ بوقلمون تا ماهی، سالاد کینوا تا پاستا با بروکلی، و کیک بلوبری تا ساندویچ سوسیس. آن‌ها فقط از مواد اولیه‌ی طبیعی (اُرگانیک) و کم‌شکر، گوشت حیواناتی که با سیستم کشاورزی پایدار* پرورش یافته‌اند یا جایگزین‌های گیاهی برای گوشت استفاده می‌کنند. البته که از یک رستوران شیک پنج‌ستاره حرف نمی‌زنیم. صحبت از یک مدرسه‌ی ابتدایی است و همه‌ی آشپزها دانش‌آموزان کلاس چهارم یا پنجم هستند.
دانش‌آموزان کلاس چهارم و پنجم در کلاس خانم آن مالاماد در مدرسه میلز کالج (Mills College Children’s School) ایالت کالیفرنیا یاد می‌گیرند که چگونه کسب و کار موفق داشته باشند و در جامعه خود تغییر ایجاد کنند. آن‌ها که نام پروژه‌ی کارآفرینی خود را «غذاخوری شاد» گذاشته بودند، اول فقط قرار بود میان‌وعده‌های غذایی سالم تهیه کنند و بفروشند و از این راه برای یک سازمان غیرانتفاعی (که هنوز انتخابش نکرده بودند) پول جمع کنند. اما خانم مالاماد این فعالیت را فرصت مناسبی برای یادگیری از راه خدمت با اهداف آموزشی گسترده‌تری دید؛ پروژه‌ای که موضوعاتی چون عدالت اجتماعی را شامل می‌شد. حالا در دومین سال فعالیت «غذاخوری شاد» مأموریت این پروژه بسیار بزرگ‌تر از قبل است: آموزش دیگران درباره‌ی تغذیه، اهمیت کشاورزی پایدار و ریشه‌های گرسنگی در امریکا. طراحی بروشورهای آموزشی، سخنرانی و برگزاری سمینار از جمله کارهایی است که بچه‌ها برای تحقق اهداف فراگیرشان انجام داده‌اند.
پروژه‌های یادگیری از راه خدمت در هر پایه‌ای قابل طراحی‌اند. ممکن است معلم‌ها برای تغییر برنامه‌ی کلاس به منظور تلفیق فعالیت‌های دانش‌آموز-محور و عملی با ریاضی، انشا، مطالعات اجتماعی و علوم به زحمت بیفتند و مجبور شوند بیشتر وقت بگذارند و کار کنند، اما مزد این کار اضافه را با مشارکت و اشتیاق بیشتر دانش‌آموزان می‌گیرند. در ادامه، پنج قدم ساده برای شروع یک طرح یادگیری از راه خدمت که بر پایه‌ی کسب و کاری مثل آنچه شاگردان خانم مالاماد پیاده کردند، ارائه می‌شود:
۱- بچه‌ها چه وقت‌هایی به هیجان می‌آیند؟ این نقطه را بیابید و از همان‌جا شروع کنید.
درست پس از پایان یکی از درس‌های تغذیه، وقتی دانش‌آموزان درباره‌ی فرآیند گوارش در بدن انسان یاد گرفتند و چند دستور غذایی ساده و سالم پیداکردند، کل کلاس از ایده‌ی طراحی و اجرای یک پروژه‌ی یادگیری از راه خدمت مرتبط با غذا به شوق آمده بود. خانم مالاماد فرصت را برای تدریس مفاهیم پایه‌ای اقتصاد حین اداره‌ی کسب و کار تازه مغتنم شمرد، یک برنامه‌ریز مالی (یکی از والدینش) را به کلاس دعوت کرد تا درباره‌ی اصول اولیه‌ی سرمایه‌گذاری، سود خالص و ناخالص، نحوه‌ی قیمت‌گذاری تولیدات و پیش‌بینی فروش توضیح دهد.
۲– به هر دانش‌آموز نقشی بدهید.
برای داشتن یک کسب و کار موفق کلاسی، همه‌ی دانش‌آموزان باید نقش و وظیفه‌ای داشته باشد؛ آآشپز، گارسون، صندوق‌دار، حساب‌دار، تیم بازاریابی و حتی ظرف‌شور مشاغلی هستند که دانش‌آموزان می‌توانند بر اساس نیاز به عهده بگیرند. تنوع وظایف این امکان را برای همه‌ی اعضای گروه فراهم می‌کند که هر کس مبتنی بر توانایی‌های خود کاری را به عهده بگیرد. هنرمندانی که دوست دارند نقاشی بکشند یا پوستر بسازند برای حضور در تیم بازاریابی عالی هستند، آن‌هایی که دوست دارند دور و بر بچرخند، می‌توانند گارسون‌های خوبی شوند و آن‌هایی که به آشپزی علاقه‌مند هستند، می‌توانند آشپزی کنند. دانش‌آموزان یاد می‌گیرند که همه‌ی شغل‌ها مهم هستند و پیوستگی و رابطه‌ی متقابل مشاغل را می‌بینند. آن‌ها بیشتر و متمرکزتر برای پروژه انرژی صرف می‌کنند و برای کار کردن با یکدیگر در جهت یک هدف مشترک هیجان بیشتری دارند.
۳- برنامه‌ی درسی روزانه را با آموزه‌های مرتبط با کسب و کار کلاسی تلفیق کنید.
وقتی دانش‌آموزان مشغول آشپزی هستند ضرب و تقسیم کسرها را برای افزایش یا کاهش دستورهای غذایی تمرین می‌کنند. برای بالا بردن سود فروش خوراکی‌های سالم‌شان، تیم بازاریابی در وبلاگ می‌نویسند و به دیگر کلاس‌ها می‌روند تا درباره‌ی ماموریت کاری‌شان صحبت کنند. امسال غذاخوری شاد کارش را گسترش داد و به رستورانی تبدیل شد که برای خانواده‌ها و کارکنان وعده‌های غذایی شامل پیش‌غذا، غذای اصلی و دسر سرو می‌کند. دانش‌آموزان در مبحث فعلی کلاس مطالعات اجتماعی‌شان -غذاهای قدیم و غذاهای جدید- فرصت دارند تحقیق کنند و دستورهای غذایی جدید برای رستوران پیدا کنند. وقتی تکالیف کلاس به کسب و کارشان مرتبط باشد، دانش‌آموزان بیشتر در تکالیف کلاسی درگیر می‌شوند و علاقه نشان می‌دهند.
۴- از چارچوب کلاس فراتر بروید
از آن‌جا که غذاخوری شاد بر یک مدل آشپزی خاص متمرکز است و دانش‌آموزان واحد درسی تغذیه را گذرانده بودند، خانم مالاماد می‌خواست یک بخش یادگیری از راه خدمت به این پروژه‌ی تجاری اضافه کند. او از دانش‌آموزانش پرسید «وقتی مردم به تغذیه‌ی خوب دسترسی نداشته باشند چه اتفاقی می‌افتد؟» برای پاسخ به این سؤال، مستند «جایی روی میز» **(A Place at the Table) درباره‌ی گرسنگی در امریکا را در کلاس نمایش داد، اردویی برای بازدید از مزارعی ترتیب داد که زراعت در آن‌ها به شیوه‌ی پایدار انجام می‌شود و همکاری داوطلبانه با بانک غذای محلی را آغاز کرد. دانش‌آموزان تصمیم گرفتند سود حاصل از کسب و کارشان در غذاخوری شاد را به بانک غذا بدهند. آن‌ها طی دو سال، حدود ۱۰۰۰ دلار به این برنامه کمک کردند و چون هر دلاری که برای بانک غذا جمع‌آوری می‌شود، قدرت خریدی معادل ۴ دلار دارد، دانش‌آموزان می‌توانند از سبد خرید آنلاین بانک غذا استفاده کنند تا ببیند کمک‌های مالی‌شان چه‌قدر توانایی خرید ایجاد کرده است.
۵- بگذارید اشتباه کنند.
بعد از چند موفقیت کوچک، دانش‌آموزان به تهیه و فروش اسموتی میوه‌های ارگانیک به قیمت یک دلار رأی دادند. خانم مالاماد می‌دانست که مواد اولیه برای این کار گران است، با این حال اجازه داد دانش‌آموزان ضرر را در عمل تجربه کنند و از آن درس بگیرند تا خودشان به گزینه‌های دیگر مانند فروش لیوان‌های کوچک‌تر یا فروش با قیمت بیشتر فکر کند. یک بار دیگر که اشتباه اندازه‌گیری باعث شد کل نان‌ها شور شوند، اعضای تیم بازاریابی کلاس به کلاس رفتند تا با سایر هم‌کلاسی‌های خود درباره‌ی این اشتباه صحبت کنند و دوباره اعتماد آن‌ها را به محصولات رستوارن جلب کنند. در سال دوم فعالیت، غذاخوری شاد یک شغل جدید ایجاد کرد: مدیر رضایت مشتری. این فرد بعد از هر فروش با مشتریان مصاحبه می‌کرد تا اعضای تیم بدانند که از نظر مشتری‌ها چه چیزی خوب بوده و چه چیزهایی باید بهبود یابند. بعضی اوقات این کار نیازمند تغییر در دستور پخت غذاها، افزایش تبلیغات، یا نظرخواهی از مشتریان است. حتی اگر تنها راه حل حذف یک غذا از منوی رستوران باشد، دانش‌آموزان درسی مهم درباره‌ی کسب و کار می‌آموزند.
غذاخوری شاد یک فرصت کم‌یاب راهبری برای دانش‌آموزان کلاس چهارم و پنجم است، و شاید رمز موفقیت‌شان هم همین باشد. حتی دانش‌آموزان مدرسه‌ی ابتدایی می‌توانند عملکردی فوق‌العاده داشته باشند. کافی‌ست فرصت برای اداره‌ی یک کسب و کار داشته باشند و بتوانند تأثیر کارشان در تغییر محیط اطراف‌شان را ببیند. کشاورزی پایدار روشی زراعی است که در آن از تکنیک‌های سازگار با محیط زیست استفاده می‌شود. در این روش، علاوه بر حمایت از محیط زیست، سلامت انسان، سلامت اجتماع و بهداشت حیوانات در نظر گرفته می‌شود.
*کشاورزی پایدار روشی زراعی است که در آن از تکنیک‌های سازگار با محیط زیست استفاده می‌شود. در این روش، علاوه بر حمایت از محیط زیست، سلامت انسان، سلامت اجتماع و بهداشت حیوانات در نظر گرفته می‌شود.
**مستندی به کارگردانی کریستی جاکوبسن و لُری سیلوربوش که در سال ۲۰۱۳ به نمایش درآمد. موضوع اصلی این مستند گرسنگی در امریکاست و به داستان زندگی سه نفر که دچار گرسنگی هستند، می‌پردازد؛ یک زن سرپرست خانوار که برای بهبود زندگی دو فرزندش تلاش می‌کند، کودکی اهل کلورادو که اغلب گرسنگی‌اش را با غذای همسایه‌ها رفع می‌کند و در مدرسه مشکل تمرکز دارد، و دختری از ایالت می‌سی‌سی‌پی که به آسم مبتلاست و بیماری‌اش با تغذیه ناچیزش تشدید می‌شود.