بازنگری در کلام روزمره ۷

کلیشه‌ها، برچسب‌ها و تفکرات قالبی درباره‌ی جنسیت و نقش‌های از پیش‌ تعیین شده برای مردان یا زنان از کودکی در ذهن ما می‌نشینند و نهادینه می‌شوند.

وقتی به پسر پنج‌ساله‌تان می‌گویید «پسرا گریه نمی‌کنن!» به ظاهر از او مردی قوی می‌سازید و در کنارش به او یاد می‌دهید که چون مرد است، باید احساس ناتوانی، اندوهش را سرکوب کند؛ در حقیقت محرومیت از یک حق طبیعی و انسانی را در ذهنش می‌کارید. وقتی علاقه‌ی دختر چهار ساله‌تان به ماشین‌بازی را به جنسیت‌اش پیوند می‌دهید، در واقع دارید این تفکر را به ذهنش تزریق می‌کنید که زنان «نباید و نمی‌توانند» به امور فنی و چیزهایی جز آنچه جامعه برایشان در نظر گرفته، بپردازند.

پژوهشی که به تازگی انجام شده است نشان می‌دهد کلیشه‌های جنسیتی از شش سالگی در ذهن کودکان تثبیت می‌شوند. در این مطالعه بخش قابل توجهی از دختران شش ساله معتقد بودند پسران از آن‌ها باهوش‌تر و با استعدادتر هستند و به همین دلیل نمره‌هایشان بهتر است.